Interstellar ( nu al een klassieker)

In de Pathe op het Schouwburgplein, op groot Imax scherm, de science fiction film Interstellar van regisseur Christopher Nolan.

Dat is o.a. de regisseur van het briljante Inception, waarin een diefstal zich afspeelt zowel in de werkelijkheid, als in een droom en als een droom in een droom.

Deze Interstellar film heeft voor mij veel gelijkenissen met het standaardwerk voor de science fiction in film, 2001 A Space Odyssey van Stanley Kubrick.


Kubrick was een meesterregisseur in vele genres. In het pre-digitale tijdperk heeft hij toen een indrukwekkende sciencefictionfilm neergezet.

Met de nieuwe technische mogelijkheden heeft ook Christopher Nolan het gedurfd om een wat moeilijker grijpbare science fiction film te maken.


Traag, indrukwekkend, ongrijpbaar, niet na te vertellen, fascinerend. Bijna drie uur lang. De mens is nietig, het heelal oneindig en er zijn meer dan de simpele drie dimensies die wij zien.

Geen ruimtemonsters, geen alien kolonisten, maar (veel) tijd om na te denken over de verhouding tussen mens, machine en het heelal.




Ach, het verhaal is niet zo belangrijk. Spreekt het thema je aan, ga er dan gewoon voor zitten. Snoepgoed voor de liefhebber.